Historia powstania ŚDS

         Środowiskowy Dom Samopomocy w Lucynowie powstałw pomieszczeniach po byłej szkole podstawowej w Lucynowie.

W 2002 roku Starostwo Powiatowe w Słupcy realizowało program „Domino”, dzięki któremu można było dostosować pomieszczenia parteru budynku do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dzięki partycycypacji części kosztów przez Urząd Gminy Ostrowite  przystosowanie zostało przeprowadzone  sprawnie i szybko.  Po uzyskaniu środków finansowych z Urzędu Wojewódzkiego na prowadzenie Środowiskowego Domu Samopomocy w marcu 2003 roku ŚDS rozpoczął działalność.

Pierwszy miesiąc funkcjonowania charakteryzował się tym, iż poszukiwano chętnych do uczestnictwa  w zajęciach. Dane o osobach niepełnosprawnych kierownik ŚDS uzyskał z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz od lekarza rodzinnego z Ostrowitego.

Dzięki intensywnym poszukiwaniom od kwietnia 2003 roku zajęcia w ŚDS rozpoczęło 3 pierwszych uczestników. W czerwcu 2003 roku liczba uczestników ŚDS powiększyła się do 11 osób. Rodzice dzieci niepełnosprawnych początkowo niechętnie rozważali  uczestnictwo swoich dzieci w zajęciach oferowanych przez ŚDS. Jednak pozytywna opinia innych rodziców, których dzieci już uczęszczały  na zajęcia przekonała ich o zasadności skierowania  ich do ŚDS. W sierpniu 2003 roku liczba uczestników wzrosła do 21 osób.  Z uwagi na fakt, iż liczba miejsc w ŚDS wynosi 40 osób a potrzeby na terenie Gminy Ostrowite zostały już zaspokojone kierownik ŚDS rozpoczął poszukiwania osób chętnych do uczestnictwa w zajęciach  na terenach innych gmin.

We wrześniu 2003 roku na zajęcia w ŚDS uczęszczały już 3 osoby z tereny Gminy Słupca oraz 5 osób z terenu Gminy Kazimierz Biskupi. W ciągu dalszego funkcjonowania ŚDS przybyła jeszcze 1 osoba z terenu Gminy Powidz, 1 osoba  z terenu Gminy Strzałkowo oraz 1 osoba  z terenu Gminy Golina.

Jednocześnie z pozyskiwaniem uczestników w ŚDS rozpoczęła się już praca merytoryczna z uczestnikami. Jako pierwsza powstała pracownia plastyczna. W późniejszym czasie powstawały pracownie – rękodzielnicza, gospodarstwa domowego oraz ogrodnicza.

W ŚDS powstał Zespół Wspierająco- Rehabilitacyjny, którego zadaniem jest ocena stanu funkcjonowania uczestnika przebywającego w ŚDS. Zadaniem zespoły jest także organizacja imprez okolicznościowych i cała paleta zadań związanych z rehabilitacją społeczną uczestników.

W 2003 roku zorganizowano pierwsza wycieczkę do ZOO w Poznaniu. Wszystkim uczestnikom i ich rodzinom  spodobała się taka forma spędzania czasu wolnego, a organizacja wycieczek od tego momentu została na stałe wpisana do planu zadań Zespołu Wspierajaco-Rehabilitacyjnego  działającego przy ŚDS.

W 2004 roku proces organizacji pracy merytorycznej w ŚDS został  już ukształtowany. Nadeszła wiec pora  na intensywne poszukiwania nowych wyzwań, sponsorów i na próby zaspokojenia pojawiających się nowych potrzeb naszych uczestników.

Na przestrzeni lat udało nam się wyremontować również piętro budynku, które z powodzeniem zostało zaadaptowane na nowe pracownie. Wzbogaciliśmy się również o windę, która ułatwia osobom niepełnosprawnym codzienne funkcjonowanie.

Na przestrzeni 15 lat funkcjonowania zatrudnialiśmy  różnych specjalistów, których praca zabezpieczała potrzeby naszych podopiecznych byli to: rehabilitanci, pielęgniarki, logopeda, pedagodzy, psycholodzy.

W zależności jak zmieniały się potrzeby naszych podopiecznych zmieniała się także specyfika naszej pomocy i pracy. Niezmienna pozostała jednak terapia zajęciowa nacechowana indywidualnym podejściem do każdego podopiecznego.

Na przestrzeni lat odbyliśmy wiele wycieczek miedzy innymi do: Trójmiasta, Ciechocinka, Torunia, Bydgoszczy, Warszawy, Zakopanego, Poznania, Kórnika, Biskupina, Rogowa, Gniezna, Karpacza. Wszystkie udane i bardzo potrzebne.

Bardzo potrzebny dla ciągłości pracy ŚDS był dowóz uczestników. Na początku naszej pracy podopiecznych dowoziły firmy zewnętrzne. Jednak ceny za usługi wzrastały i trzeba było poszukać alternatywnego wyjścia. Pierwszym naszym autem był Fiat SCUDO zakupiony ze Środków Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. Służył nam wiele lat. Niestety duża liczba przejeżdżanych dziennie kilometrów przyczyniła się do szybkiego zużycia auta. Powstała konieczność zakupu następnego samochodu. Z pomocą przyszli radni gminy Ostrowite oraz Wójt Gminy Pan Henryk Tylman. Przy współudziale środków PFRON administrowanych przez Powiatowe centrum Pomocy Rodzinie w Słupcy Gmina Ostrowite zakupiła nasz obecny samochód, którym uczestnicy codziennie podróżują na zajęcia.

Spoglądając wstecz widzimy przede wszystkim dobre rzeczy, które nas spotykały. Były jednak i sytuacje trudne, smutne i bardzo je wszyscy przezywaliśmy. Do takich należą odejścia naszych uczestników i osób zaprzyjaźnionych. Życie jak rzeka płynie i zabiera z nurtem tych których kochamy. W pamięci naszej pozostają wszyscy nasi uczestnicy, których już nie zobaczymy. Pamiętamy także o rannych Gminy Ostrowite, którzy odeszli i przede wszystkim o  Ś.P Wójcie Aleksandrze Szczepankiewiczu, który tworzył nasz Dom i był nam bardzo przychylny.

Nasza historia ciągle się pisze a codzienne zajęcia, terapia, wspólne spędzanie czasu dostarcza nam niesamowitych wrażeń.

Mamy nadzieję na dalsze lata spędzone w Środowiskowym Domu Samopomocy z przyjaciółmi i cudownej przyjacielskiej atmosferze.

Bo dla nas liczy się przede wszystkim  człowiek. Taką zasadę wyznajemy i w tym duchu czekamy az zapiszą się kolejne karty naszej historii.